My Diary

Hey diary... Lama tak jumpa ya...

Hmm.. fiuh, sungguh ter-la-lu...
Aku meninggalkanmu cukup lama. Maap yak.. Hehehe... Aslinya sekarang selera humor sy nambah lho. Asseeekk kaan.. :))

Sy lagi kepanasan...
Lebih tepatnya sedang terbakar!!

Diary, biasanya sy lebih sering dapet ujian kesulitan dan kesulitan, dan saat itu sy tau bahawa sy sedang diuji. Nah sekarang sebaliknya. Sy tengah diuji dengan berbagai nikmat, hingga sy tak sadarkan diri dan lama terbuai di zona nyaman. Paraaahhh kaaann.. Astaghfirullah... Allah tau aja ya sesuatu yang pas buat menguji sy. Hohoho... Sesuatu banget! :D Untungnya sy lalu menyadarkan diri bahwa nikmat itu juga ujinan darinya. Dan sy fikir, ujian nikmat itu adalah ujian terberat karena seringkali kita tidak sadar bahwa kita tengah diuji... -___-"

Diary, aslinya sekarang sy benar2 merasa sedang di comfort zone, nyaaamaaannn baanggeeett! Ga mau bernajak deh pokoknya.... Kadang atau mungkin seringnya, kesadaran sy timbul bahwa sy harus segera keluar dari zona nyaman lalu bergerak lagi dan bangkit melaju lebih tinggi lagi. Tapiii... pompanya belum cukup kuat memompa sy ternyata!Huuuaaa... Sy ya gitu, awalnya semangat terus letoy lagi semangatnya. Maunya nyantaaaaiii terus. Parah kan... Ini salah satu penyakit mental! Waspadalah kalian... Waspadalah!!

Kamu tau kenapa? Sy punya sederet permasalahan yang harus sy selesaikan dan menyesakkan dada. Tapi, sy juga ada sederet kebahagiaan yang melingkupi sy sekarang. Dualisme yang bertolak belakang bukan? Dan sy malah memilih menikmati kebahagiaan sy daripada fokus penyelesaian masalah sy satu per satu. Cabe deehh.. -___-"

Ceritanya, sekarang sy lagi KEPANASAN. Soalnya temen2 sy yang penelitiannya barusan mulai terus sudah selesai, ternyata banyak yang udah seminar, sidang, dan wisuda. Saya? Sy udah lama selesai penelitian, tapi kemajuannya jalan di tempat! Kemajuannya sedikiiiittt banget... Dan yang bikin sy kebakaran adalah, sahabat sy yang penelitiannya baru selesai, eh dia udah selesai ngedraft! Ada juga yang udah seminar dan sidang (Desember besok Joko dan Shoni wisuda). Aaaarrrgggghhh sy GAK BANGET deh ah!!

Tau ga, sy udah jamuran nungguin laptop sy yang rusak motherboardnya. Udah nunggu sekitar 3,5 bulan dooongg. Laptop sy udah dibawa ke servis di Bogor, Jakarta, dan Cirebon, Tapi ga bener2 juga. Kalaupun mau dibenerin, harus beli motherboard baru seharga 1,5-2 juta an. Asiiikkk kan, mending beli lapy baru ajah kalo gitu mah yaa... Heu. -___-" But, it's ok. Sejauh sy kuliah dikampus, sy tetep bisa berkarya tanpa laptop kok. Sy baru punya lapy Vaio di akhir tk.3 dan ga bertahan lama terus dijual. Haha... Terus beli laptop lagi yang Compac, eh malah cepet rusak motherboardnya. Ya sudahlah... Adduuhh, sy kok jadi manja gini... Masa cuma gara2 laptop, terus sy males? GA BANGET! Lagian sy terbiasa ngetik dimana ajah. :))

Sekarang...
Ayo bergerilya...
Dan kembali berperaaanggg!!
Skripsiiiiiiiiiiii? Yes, I do care...
Maaf ya sayaang, sekian lama kuacuhkan dirimu my skripsweet... ;DD


Jangan terperangkap dengan ujian nikmat ya. Waspadalah!!

Best redgards,
Dini Gustiningsih
^_^